انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین  Human , intellect and Religion

خداوند در دین اسلام چگونگی یک زندگی کامل و جامع خداپسندانه را برای همه‌ی افراد بشر، در هر شرایط زمانی، جغرافیایی، اجتماعی و فردی ترسیم کرده است و از بندگان خویش خواسته است تا آن گونه زندگی کنند؛ زیرا جز با آن به رستگاری نمی‌توانند برسند. اگر انسان آن گونه که خدا پسندیده، زندگی کند، حقّ تعالی نیز سفره‌ی نعمت‌های خویش را بر آنان می‌گسترد و به آنان آرامش عطا می‌کند که از بزرگترین نعمت‌ها است. با نگاهی به مفاد قرآن کریم و نیز روایات رسول خدا (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) و اهل بیت او (عَلَیْهِمُ‏ السَّلَامُ‏) می‌توان دریافت که در این نحوه زندگی همه‌ی ابعاد فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی مورد توجه بوده و همه‌ی قوای انسانی، مانند قوای معرفتی چون عقل، خیال و حس یا قوای انگیزشی گرایشی چون زیبادوستی، عواطف غریزی و شهوانی در جای خود به کار گرفته می‌شوند. در این نحوه زندگی برای باورها، عقاید، ملکات نفسانی، احساسات، حالات، دانستن‌ها، شناختن‌ها، فهمیدن‌ها، گرایش‌ها، روابط، موقعیت‌ها، نقش‌ها، جبهه‌بندی‌ها، اراده‌ها و حرکت‌های انسانی برنامه و قانون هست. به همین جهت است که می‌توان این دین را سازگار با فطرت انسانی دانست و ادعا کرد راه حل گره‌ها، پیچیدگی‌ها و دشواری‌های حیات انسانی در این دین یافت می‌شود.
انسان از فطرت الهی برخوردار است. او با عقل ارزشمندی برخوردار است که به او اجازه می‌دهد بین خیر و شر تشخیص دهد و راه حق را انتخاب کند. عقل هدیه‌ای از خداوند است و بقای انسانیت و رشد آن وابسته به استفاده‌ی بهینه از آن است. عقل انسان، به او امکان می‌دهد تا اعمال و افعال خود را با توجه به معیارهای دینی و اخلاقی انتخاب کند. اما در عین حال، وحی به او کمک می‌کند تا عقل خود را به حداکثر ظرفیت ممکن به کار ببرند و از توهمات و خطرات خطاها دوری کنند.

چند سالی بود که این وبلاگ راکد مانده بود. اخیرا به همت جناب حجت الاسلام طالعی یزدی که از طلاب پرتلاش‌اند، دوباره این وبلاگ فعال شده است و از ایشان تشکر وافر دارم.

ابوالحسن حسنی

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
آخرین نظرات
نویسندگان

اسماء الحسنی 18: الکبیر المتکبِّر

يكشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۱، ۱۱:۵۵ ب.ظ

«کبیر» یعنی بزرگ. وقتی می‌گوییم الف از ب بزرگ‌تر است، یعنی ب نمی‌‏تواند به الف برسد. معمولاً وقتی می‌گویند چیزی بزرگ‌تر از دیگری است، منظورشان اندازه و پیکری است که با چشم می‌بینند. اما گاهی بزرگ‌تری را در معنایی به کار می‌بریم که مربوط به دیدنی‌ها نیست. اگر صفتی به کسی نچسبد، می‌گوییم او بزرگ‌تر از این حرف‌ها است. مثلاً اگر به شخص محترمی و مؤمنی تهمت دزدی بزنند، می‌گوییم این تهمت به او نمی‌چسبد؛ آن مؤمن بزرگ‌تر از این حرف‌ها است.

او الکبیر است؛ برای اینکه هیچ چیز غیر از خودش نمی‌تواند صفت او شود. او بزرگتر از آن است که چیز دیگری بتواند به او برسد و صفت او شود. آفریده‌های او صفات زیادی دارند. مثلاً می‌بینیم دیواری رنگ شده و سبز است. رنگ «سبز» صفت این دیوار است؛ اما خود این دیوار نیست؛ بلکه به او چسبیده و صفت او شده است. هیچ چیزی نمی‌تواند به او بچسبد و صفت او شود. الله اکبر یعنی او بزرگ‌تر از این حرف‌ها و صفت‌ها است.

متکبِّر یعنی بزرگی‌خواه. به کسی که بزرگی بر دیگران می‌کند و خود را بزرگ‌تر می‌شمارد، متکبِّر می‌گویند. او المتکبِّر است؛ یعنی او این بزرگی را برای خود خواسته و پسندیده است. تکبُّر برای او زیبا است؛ زیرا کمال او در همین است. اما تکبّر برای انسان‌ها زشت است، زیرا آن‌ها بزرگ‌تر از دیگران نیستند. همه در برابر خدا آنقدر کوچک‌اند، که انگار نیستند.

  • ابوالحسن حسنی

خداشناسی

اسماء الحسنی

از دیدن نظرات شما خوشحال می‌شوم (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی