انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین  Human , intellect and Religion

خداوند در دین اسلام چگونگی یک زندگی کامل و جامع خداپسندانه را برای همه‌ی افراد بشر، در هر شرایط زمانی، جغرافیایی، اجتماعی و فردی ترسیم کرده است و از بندگان خویش خواسته است تا آن گونه زندگی کنند؛ زیرا جز با آن به رستگاری نمی‌توانند برسند. اگر انسان آن گونه که خدا پسندیده، زندگی کند، حقّ تعالی نیز سفره‌ی نعمت‌های خویش را بر آنان می‌گسترد و به آنان آرامش عطا می‌کند که از بزرگترین نعمت‌ها است. با نگاهی به مفاد قرآن کریم و نیز روایات رسول خدا (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) و اهل بیت او (عَلَیْهِمُ‏ السَّلَامُ‏) می‌توان دریافت که در این نحوه زندگی همه‌ی ابعاد فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی مورد توجه بوده و همه‌ی قوای انسانی، مانند قوای معرفتی چون عقل، خیال و حس یا قوای انگیزشی گرایشی چون زیبادوستی، عواطف غریزی و شهوانی در جای خود به کار گرفته می‌شوند. در این نحوه زندگی برای باورها، عقاید، ملکات نفسانی، احساسات، حالات، دانستن‌ها، شناختن‌ها، فهمیدن‌ها، گرایش‌ها، روابط، موقعیت‌ها، نقش‌ها، جبهه‌بندی‌ها، اراده‌ها و حرکت‌های انسانی برنامه و قانون هست. به همین جهت است که می‌توان این دین را سازگار با فطرت انسانی دانست و ادعا کرد راه حل گره‌ها، پیچیدگی‌ها و دشواری‌های حیات انسانی در این دین یافت می‌شود.
انسان از فطرت الهی برخوردار است. او با عقل ارزشمندی برخوردار است که به او اجازه می‌دهد بین خیر و شر تشخیص دهد و راه حق را انتخاب کند. عقل هدیه‌ای از خداوند است و بقای انسانیت و رشد آن وابسته به استفاده‌ی بهینه از آن است. عقل انسان، به او امکان می‌دهد تا اعمال و افعال خود را با توجه به معیارهای دینی و اخلاقی انتخاب کند. اما در عین حال، وحی به او کمک می‌کند تا عقل خود را به حداکثر ظرفیت ممکن به کار ببرند و از توهمات و خطرات خطاها دوری کنند.

چند سالی بود که این وبلاگ راکد مانده بود. اخیرا به همت جناب حجت الاسلام طالعی یزدی که از طلاب پرتلاش‌اند، دوباره این وبلاگ فعال شده است و از ایشان تشکر وافر دارم.

ابوالحسن حسنی

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
آخرین نظرات
نویسندگان

نام: ابوالحسن حسنی
متولد: 1348/ ارومیه؛ ساکن قم؛ مسلمان/ شیعه امامیه؛ متأهل/ دارای چهار فرزند. پژوهشگر حوزوی
پست الکترونیک:
  a.h.h@chmail.ir

اینجانب ابوالحسن حسنی در سال ۱۳۴۸ هجری شمسی (۱۳۸۹ هجری قمری) در ارومیه در خانواده‌ای مذهبی متولد شدم. پدرم، حجت الاسلام عین الله حسنی یک روحانی پرتلاش و پرمطالعه بوده و است. به خاطر دارم در دوران کودکی، وقتی پدرم از کار سنگین کشاورزی به خانه برمی‌گشت، تقریباً به ندرت در رختخواب خوابش می‌برد. از همان کار سنگین که برمی‌گشت، مطالعه‌اش را آغاز می‌کرد، اما خستگی امانش نمی‌داد و سرش روی میز می‌افتاد و خوابش می‌برد. پدربزرگم هم مروج الاحکام در روستای جبل‌کندی از توابع ارومیه بود و البته در روستاهای اطراف هم احترام زیادی داشت. پدر ایشان هم از اهل بوده است. از طرف مادری هم، نوه‌ی آیت‌الله محمدامین رضوی‌ام و پدر ایشان، آیت‌الله شیخ عباسقلی رضوی، مجتهدی در راهدانه بود و بنده در خردسالی ایشان را دیده‌ام. طبیعی است که بنده در چنین خانواده‌ای اهل مطالعه باشم و از دوران نوجوانی، اغلب روزها بیش از ده دوازده ساعت مطالعه می‌کردم.

قبل از دبستان، با تلاش مادرم، خواندن و نوشتن و قرائت قرآن کریم را یاد گرفتم و عملاً تا سوم ابتدایی چیزی برای یاد گرفتن نداشتم. سه سال اول ابتدایی در اشنویه درس خواندم و سپس به ارومیه کوچ کردیم و تا دیپلم در ارومیه بودم. در حین تحصیل به عنوان بسیجی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل نیز رفتم و مدتی افتخار رزمندگی داشتم.

از سال ۱۳۶۸ در دانشگاه شهید بهشتی در رشته‌ی فیزیک به تحصیل مشغول شدم و البته مطالعات اصلی من در این دوره علوم اسلامی، مانند فلسفه، کلام، اصول فقه، قواعد فقهی و تاریخ اسلام بود.

از سال ۱۳۷۴ به قم آمدم و به صورت کامل به تحصیل علوم اسلامی مشغول شدم. در همان زمان نیز ازدواج کردم. طلبه‌ی رسمی حوزه نبودم و خودم سیر تحصیل خود را تعیین کردم. بسیار سریع‌تر از طلبه‌ی دیگر توانستم در دروس خارج فقه و اصول و نیز دروس اسفار حاضر شوم. تقریباً هیچ درسی نمی‌توانست مرا چندان راضی نگه‌دارد. تنها درسی که بیشتر در آن دوام آوردم، درس اصول فقه آیت‌الله صادق لاریجانی بود.

چون طلبه‌ی رسمی حوزه نبودم، از شهریه و دیگر مزایای حوزه هم برخوردار نبودم و ناچار به کار بودم. ابتدا در رادیو معارف و سپس در مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما به کار مشغول شدم. به تدریج در مراکز پژوهشی دیگر شناخته شدم و بعد از آن در مراکز زیادی به کوتاه‌مدت یا میان‌مدت کار کرده‌ام. همراهی همسر در فعالیت‌های علمی من بسیار مؤثر بوده است.