نگاهی تحلیلی به پدیده عوامل ماورائی در مدیریت جنگ دوازده روزه
بر اساس شواهد و گزارشهایی، به نظر میرسد در جنگ اخیر، دشمنان دین و انسانیت به ابزارهای پلید و غیرمتعارفی روی آوردهاند. توسل به سحر و طلسمات شیطانی برای ایجاد رخنه، یکی از همین راهبردهای ناجوانمردانه است که از سالها پیش نیز تلاشهایی در این زمینه از سوی خاخامهای اسرائیل صورت گرفته است.
باید به این حقیقت اساسی توجه داشت: مهمترین عامل کارگر شدن این طلسمات، حضور و نفوذ شیاطین در محیط اطراف انسان است و در مقابل، مهمترین و قطعیترین عامل برای شکستن و ابطال آنها، حضور نور خداوند در قلب و زندگی انسان است. هنگامی که انسان با گناه، خود را از حصار امن الهی خارج میکند، به هدفی برای این تیرهای زهرآگین تبدیل میشود. اما آنگاه که با ایمان و عمل صالح، به خداوند پناه میبرد، هیچ نیروی شیطانی توان مقابله با او را نخواهد داشت.
خداوند حکیم، هیچ دردی را بدون درمان و هیچ حملهای را بدون سپر دفاعی قرار نداده است و در کتاب مبین خود، راه مقابلهی قطعی را به ما آموخته است. دو سورهی پایانی قرآن کریم، یعنی سوره فلق و سوره ناس که به «معوذتین» مشهورند، به منزلهی دو سلاح قدرتمند و دو پناهگاه امن در دستان مؤمن است. این دو سوره مستقیماً برای استعاذه و پناه بردن به خداوند از شرور پنهان و آشکار نازل شدهاند.
در سورهی فلق، به خداوند پناه میبریم «وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ»؛ یعنی «از شرّ آنها که با دمیدن در گرهها (برای سحر و جادو) فساد میکنند». این آیه به صراحت به شرارت ساحران اشاره دارد و خواندن آن، سپری محکم در برابر تأثیرات سحر و طلسم ایجاد میکند. در سورهی ناس، از شر «الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ» به پروردگار جهانیان پناه میبریم؛ همان وسوسهگر پنهانکاری که در سینهها میدمد تا ایمان را سست و انسان را به گناه آلوده کند. این وسوسهها، زمینهساز اصلی تأثیرپذیری از فعالیتهای شیطانی است.
باید دانست که تأثیر این طلسمات و دسیسههای شیطانی، در زمینی خالی از ایمان و آلوده به گناه، بسیار بیشتر است. ارتکاب گناهانی چون شرب خمر، زنا و لواط، سپر معنوی انسان را در هم میشکند و او را به هدفی آسیبپذیر برای این حملات تبدیل میکند. هر گناه، ترک و شکافی در دژ مستحکم روح ما است که راه را برای نفوذ دشمن باز میکند.
بنابراین، برای باطل کردن اثر این شرارتها و مصون ماندن از آنها، باید به زرادخانه الهی مجهز شد:
۱. تقید به نمازهای واجب: ارتباط مستقیم و مستمر با قادر متعال، هر نیروی شرّی را در هم میشکند.
۲. انس دائمی با قرآن: تلاوت قرآن، بهویژه آیاتی چون آیةالکرسی و دو سورهی معوذتین، خانه و قلب انسان را از شیاطین پاکسازی میکند.
۳. حضور در مساجد: قرار گرفتن در جمع مؤمنان و در خانهی خدا، هالهای از نور و امنیت ایجاد میکند که نیروهای ظلمت توان نزدیک شدن به آن را ندارند.
راه مقابله، روشن و در دسترس همگان است. این راه، همان «اعتصام به حبل الله» یا چنگ زدن به ریسمان محکم الهی است. تمام این اعمال ـ از پرهیز از گناه گرفته تا تقید به نمازهای واجب و تلاوت قرآن کریم ـ مصادیق بارز تمسک به خداوندند. و همانطور که کلام وحی به ما اطمینان میدهد:
«وَمَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ» (آل عمران، ۱۰۱)
«و هر کس به خدا تمسک جوید، قطعاً به راهی راست، هدایت شده است.»
کسی که در پناه خداست، از مکر و کید ساحران و شیاطین در امان خواهد بود و هر طلسمی در برابر قدرت بیپایان او باطل و بیاثر است.
