نام: ابوالحسن حسنی
متولد: 1348/ ارومیه؛ ساکن قم؛ مسلمان/ شیعه امامیه؛ متأهل/ دارای چهار فرزند. پژوهشگر حوزوی
پست الکترونیک: a.h.h@chmail.ir
اینجانب ابوالحسن حسنی در سال ۱۳۴۸ هجری شمسی (۱۳۸۹ هجری قمری) در ارومیه در خانواده‌ای مذهبی متولد شدم. پدرم، حجت الاسلام عین الله حسنی یک روحانی پرتلاش و پرمطالعه بوده و است. به خاطر دارم در دوران کودکی، وقتی پدرم از کار سنگین کشاورزی به خانه برمی‌گشت، تقریباً به ندرت در رختخواب خوابش می‌برد. از همان کار سنگین که برمی‌گشت، مطالعه‌اش را آغاز می‌کرد، اما خستگی امانش نمی‌داد و سرش روی میز می‌افتاد و خوابش می‌برد. پدربزرگم هم مروج الاحکام در روستای جبل‌کندی از توابع ارومیه بود و البته در روستاهای اطراف هم احترام زیادی داشت. پدر ایشان هم از اهل بوده است. از طرف مادری هم، نوه‌ی آیت‌الله محمدامین رضوی‌ام و پدر ایشان، آیت‌الله شیخ عباسقلی رضوی، مجتهدی در راهدانه بود و بنده در خردسالی ایشان را دیده‌ام. طبیعی است که بنده در چنین خانواده‌ای اهل مطالعه باشم و از دوران نوجوانی، اغلب روزها بیش از ده دوازده ساعت مطالعه می‌کردم.
قبل از دبستان، با تلاش مادرم، خواندن و نوشتن و قرائت قرآن کریم را یاد گرفتم و عملاً تا سوم ابتدایی چیزی برای یاد گرفتن نداشتم. سه سال اول ابتدایی در اشنویه درس خواندم و سپس به ارومیه کوچ کردیم و تا دیپلم در ارومیه بودم. در حین تحصیل به عنوان بسیجی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل نیز رفتم و مدتی افتخار رزمندگی داشتم.
از سال ۱۳۶۸ در دانشگاه شهید بهشتی در رشته‌ی فیزیک به تحصیل مشغول شدم و البته مطالعات اصلی من در این دوره علوم اسلامی، مانند فلسفه، کلام، اصول فقه، قواعد فقهی و تاریخ اسلام بود.
از سال ۱۳۷۴ به قم آمدم و به صورت کامل به تحصیل علوم اسلامی مشغول شدم. در همان زمان نیز ازدواج کردم. طلبه‌ی رسمی حوزه نبودم و خودم سیر تحصیل خود را تعیین کردم. بسیار سریع‌تر از طلبه‌ی دیگر توانستم در دروس خارج فقه و اصول و نیز دروس اسفار حاضر شوم. تقریباً هیچ درسی نمی‌توانست مرا چندان راضی نگه‌دارد. تنها درسی که بیشتر در آن دوام آوردم، درس اصول فقه آیت‌الله صادق لاریجانی بود.
چون طلبه‌ی رسمی حوزه نبودم، از شهریه و دیگر مزایای حوزه هم برخوردار نبودم و ناچار به کار بودم. ابتدا در رادیو معارف و سپس در مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما به کار مشغول شدم. به تدریج در مراکز پژوهشی دیگر شناخته شدم و بعد از آن در مراکز زیادی به کوتاه‌مدت یا میان‌مدت کار کرده‌ام. همراهی همسر در فعالیت‌های علمی من بسیار مؤثر بوده است.