اسماء و صفات خدا
خدای بزرگ نام‌های زیادی دارد؛ مانند: الله، عالم، قادر، واحد، محسن، مالک، رحمن، رحیم، کبیر، قدوس، سبوح.
هر یک از این اسم‌ها، یک صفت از صفات خدای تعالی را نشان می‌دهد. خدای بزرگ را با شناختن اسم‌ها و صفاتش می‌توان شناخت.
ما هم سعی می‌کنیم با دانستن معنی تعدادی از اسماءالحسنی بدانیم هر یک نشان دهنده‌ی چه صفتی از صفات علیای او است. امام حسین (علیه السلام) فرمود:
ای مردم، همانا خداوند - یادش جلیل باد - بندگان را خلق نکرد، مگر برای این که او را بشناسند؛ پس هنگامی که او را شناختند، او را عبادت می‌کنند، و با عبادت کردن او از عبادت کردن دیگری بی‌نیاز می‌شوند.
از این حدیث یاد می‌گیریم که خداوند ما را خلق کرده است تا او را بشناسیم و اگر او را نشناسیم، نمی‌توانیم عبادتش کنیم. هر چه خدا را بیشتر بشناسیم، بهتر و بیشتر عبادت خواهیم کرد.
اگر ما خداوند را درست عبادت کنیم، دیگر دنیا، پول، مقام، شهرت، طاغوت و امور پَست دیگر را عبادت نخواهیم کرد. اگر ما این چیزها را دوست داشته باشیم و برای رسیدن به آن‌ها و به خاطرشان دچار غم و غصه شویم، آن‌ها را عبادت کرده‌ایم.
