انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین  Human , intellect and Religion

خداوند در دین اسلام چگونگی یک زندگی کامل و جامع خداپسندانه را برای همه‌ی افراد بشر، در هر شرایط زمانی، جغرافیایی، اجتماعی و فردی ترسیم کرده است و از بندگان خویش خواسته است تا آن گونه زندگی کنند؛ زیرا جز با آن به رستگاری نمی‌توانند برسند. اگر انسان آن گونه که خدا پسندیده، زندگی کند، حقّ تعالی نیز سفره‌ی نعمت‌های خویش را بر آنان می‌گسترد و به آنان آرامش عطا می‌کند که از بزرگترین نعمت‌ها است. با نگاهی به مفاد قرآن کریم و نیز روایات رسول خدا (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) و اهل بیت او (عَلَیْهِمُ‏ السَّلَامُ‏) می‌توان دریافت که در این نحوه زندگی همه‌ی ابعاد فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی مورد توجه بوده و همه‌ی قوای انسانی، مانند قوای معرفتی چون عقل، خیال و حس یا قوای انگیزشی گرایشی چون زیبادوستی، عواطف غریزی و شهوانی در جای خود به کار گرفته می‌شوند. در این نحوه زندگی برای باورها، عقاید، ملکات نفسانی، احساسات، حالات، دانستن‌ها، شناختن‌ها، فهمیدن‌ها، گرایش‌ها، روابط، موقعیت‌ها، نقش‌ها، جبهه‌بندی‌ها، اراده‌ها و حرکت‌های انسانی برنامه و قانون هست. به همین جهت است که می‌توان این دین را سازگار با فطرت انسانی دانست و ادعا کرد راه حل گره‌ها، پیچیدگی‌ها و دشواری‌های حیات انسانی در این دین یافت می‌شود.
انسان از فطرت الهی برخوردار است. او با عقل ارزشمندی برخوردار است که به او اجازه می‌دهد بین خیر و شر تشخیص دهد و راه حق را انتخاب کند. عقل هدیه‌ای از خداوند است و بقای انسانیت و رشد آن وابسته به استفاده‌ی بهینه از آن است. عقل انسان، به او امکان می‌دهد تا اعمال و افعال خود را با توجه به معیارهای دینی و اخلاقی انتخاب کند. اما در عین حال، وحی به او کمک می‌کند تا عقل خود را به حداکثر ظرفیت ممکن به کار ببرند و از توهمات و خطرات خطاها دوری کنند.

چند سالی بود که این وبلاگ راکد مانده بود. اخیرا به همت جناب حجت الاسلام طالعی یزدی که از طلاب پرتلاش‌اند، دوباره این وبلاگ فعال شده است و از ایشان تشکر وافر دارم.

ابوالحسن حسنی

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
آخرین نظرات
نویسندگان

💥اهمیت حضور «دیگری» در محیط اجتماعی

بسیاری از تصمیم‌گیران اجتماعی اهمیت مواجهه با «دیگری» در جامعه و محیط خود را به درستی درک نمی‌کنند و از وجود «دیگری» و مواجهه با او احساس خطر می‌کنند.
🌹مراد از «دیگری» کیست؟ این «دیگری» که از آن احساس خطر می‌کنیم، فرد دیگر نیست. ما در خانواده‌ی خود با پدر، مادر، برادر و خواهر زندگی می‌کنیم و با دیگر خویشان هم ارتباط داریم و از آن‌ها احساس خطر نمی‌کنیم. مراد از «دیگری» در این مبحث، «دیگری»ای است که در جبهه‌ی دیگر و در قامت مخالف است . این جبهه‌ی دیگر ممکن است در حد یک سلیقه یا در حد یک دشمن باشد.
🌹اما مواجهه با دیگری اهمیت زیادی دارد، به‌خصوص در این زمانه که عصر فضای مجازی است و این فناوری به شدت تمرکزگریز بوده و در هر صورت راهی برای مواجهه با «دیگری»ها را ایجاد می‌کند.
🌹مواجهه با دیگری رشته‌ای از رویدادهاست که به تقابل آشکار می انجامد. این تقابل با درجات متفاوت، دست‌کم میان دو گروه، رخ می دهد.
🌹کارکردهای مواجهه با «دیگری» چیست؟
۱) درک بهتر از هویت خود و مرز بین گروه‌ها.
۲) آگاهی از مواضع و مرزهای میان گروه‌ها ( که پیش از مواجهه ممکن است روشن نباشد و در نتیجه امکان تصمیم‌گیری بهتر در برابر مخالفان را رقم می زند.)
۳) ارزیابی بهتر از توانایی‌های نسبی.
۴) وادار کردن افراد منزوی به اخذ نقش فعال.
۵) ائتلاف با برخی گروه‌های «دیگر» یا جلب توجه آن‌ها برای حمایت از خود در برابر گروه مخالف اصلی.
۶) تحکیم روابط درون‌گروهی و توجه به اشتراکات درون‌گروهی در برابر توجه به اختلافات.
۷) ایجاد فرصت برای مطرح کردن مواضع و خواسته‌ها در سطح بین گروه‌ها.
۸) ایجاد فرصت برای طرح مسایل اساسی.
۹) ایجاد فرصت برای برهم زدن تعادل قدرت در وضعیت ضعف.
🌹اساساً «خود» چگونه شگل می‌گیرد؟ «خود» تصویر تا اندازه‌ای مشخص از «من و ما» است، یعنی هر برداشتی که شخص از «من و ما» دارد؛ هر نوع احساسی که شخص از «من و ما» دارد، هر رویکردی که من فکر می‌کنم دیگران نسبت به «من و ما» دارند، هر تصوری که «من و ما» از اذهان دیگران نسبت به قیافه، رفتار، هدف‌ها، کردار و دوستانِ «من و ما» دارند.
«خود» یک مفهوم عینی نیست، بلکه به تعبیر فلسفی، یک مفهوم انتزاعی است که منشأ انتزاع عینی دارد. منشأ انتزاع آن یک جامع انتزاعی است که نهایت آن به «من و ما» ارجاع داده می‌شود. این جامع انتزاعی از اموری چون موارد زیر شکل می‌گیرد که همه ناشی از مواجهه با «دیگری» است:
۱) توانایی تفکیک «من و ما» از «دیگری».
۲) توانایی واکنش در برابر «من و ما»، بسان واکنش «دیگری»ها در برابر «من و ما».
۳) توانایی مشارکت در گفتگو با «دیگری».
💥وقتی از مواجهه‌ی «خود» با «دیگری» جلوگیری شود، چه اتفاقی می‌افتد؟
بقای انسان و جامعه‌ی انسانی وایسته به تصویر او از «خود» است و این تصویر تنها در وضعیت مواجهه با «دیگری» حاصل می‌شود. انسان و جامعه‌ی انسانی به کارکردهای مواجهه با «دیگری» نیازمند است. اگر در فضای مجازی فضایی درست کردیم که «خود ما» از مواجهه با «دیگری» باز بماند؛ ناچار این غیریت‌سازی با «دیگری»، از سطح غیریت‌سازی با «دیگری» که دشمن است به «دیگری» که اختلاف در نظریه یا سلیقه دارد انتقال پیدا می‌کند.
🧐تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل...

✨https://eitaa.com/haqnegar

از دیدن نظرات شما خوشحال می‌شوم (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی