انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین Human , intellect and Religion

فعالیت‌های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی

انسان، عقل و دین  Human , intellect and Religion

خداوند در دین اسلام چگونگی یک زندگی کامل و جامع خداپسندانه را برای همه‌ی افراد بشر، در هر شرایط زمانی، جغرافیایی، اجتماعی و فردی ترسیم کرده است و از بندگان خویش خواسته است تا آن گونه زندگی کنند؛ زیرا جز با آن به رستگاری نمی‌توانند برسند. اگر انسان آن گونه که خدا پسندیده، زندگی کند، حقّ تعالی نیز سفره‌ی نعمت‌های خویش را بر آنان می‌گسترد و به آنان آرامش عطا می‌کند که از بزرگترین نعمت‌ها است. با نگاهی به مفاد قرآن کریم و نیز روایات رسول خدا (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) و اهل بیت او (عَلَیْهِمُ‏ السَّلَامُ‏) می‌توان دریافت که در این نحوه زندگی همه‌ی ابعاد فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی مورد توجه بوده و همه‌ی قوای انسانی، مانند قوای معرفتی چون عقل، خیال و حس یا قوای انگیزشی گرایشی چون زیبادوستی، عواطف غریزی و شهوانی در جای خود به کار گرفته می‌شوند. در این نحوه زندگی برای باورها، عقاید، ملکات نفسانی، احساسات، حالات، دانستن‌ها، شناختن‌ها، فهمیدن‌ها، گرایش‌ها، روابط، موقعیت‌ها، نقش‌ها، جبهه‌بندی‌ها، اراده‌ها و حرکت‌های انسانی برنامه و قانون هست. به همین جهت است که می‌توان این دین را سازگار با فطرت انسانی دانست و ادعا کرد راه حل گره‌ها، پیچیدگی‌ها و دشواری‌های حیات انسانی در این دین یافت می‌شود.
انسان از فطرت الهی برخوردار است. او با عقل ارزشمندی برخوردار است که به او اجازه می‌دهد بین خیر و شر تشخیص دهد و راه حق را انتخاب کند. عقل هدیه‌ای از خداوند است و بقای انسانیت و رشد آن وابسته به استفاده‌ی بهینه از آن است. عقل انسان، به او امکان می‌دهد تا اعمال و افعال خود را با توجه به معیارهای دینی و اخلاقی انتخاب کند. اما در عین حال، وحی به او کمک می‌کند تا عقل خود را به حداکثر ظرفیت ممکن به کار ببرند و از توهمات و خطرات خطاها دوری کنند.

چند سالی بود که این وبلاگ راکد مانده بود. اخیرا به همت جناب حجت الاسلام طالعی یزدی که از طلاب پرتلاش‌اند، دوباره این وبلاگ فعال شده است و از ایشان تشکر وافر دارم.

ابوالحسن حسنی

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
آخرین نظرات
نویسندگان

خطای در اجتهاد

شنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۳، ۱۱:۲۴ ب.ظ

مقاله ی خطای در اجتهاد از ابوالحسن حسنی ، برای اندیشمندان علوم اجتماعی نکاتی بدیع دارد. مقاله در اینترنت وجود دارد . در اینجا نتیجه ی مقاله تقدیم می شود

تقریر مسئله­ ی خطای اجتهادی مسئله‌ای مهم است. نشان داده شد که مسئله­ ی تخطئه و تصویب برای این موضوع نامناسب است و مسئله‌ی درست در مبنای شیعه چنین است: 1) معیار صواب و خطای اجتهادی در فقه چیست؟ 2) حدّ خطای پذیرفتنی چیست.

مسئله ­ی اول، خود، دو شق دارد: خطا و صواب در مرتبه ­ی ثبوت، و خطا و صواب در مرتبه­ ی اثبات. سه نظریه­ ی ممکن برای شق اول طرح شد و از این میان این رأی برگزیده شد که معیار ثبوتی خطا و صواب اجتهادی، مطابقت رأی فقیه با حکم واقعی خداوند است. شاید برای کسانی که به مباحث معرفت­ شناسی علاقه دارند، مقایسه­ ی این مباحث با نظریه‌های صدق جالب باشد. در شق دوم، نیز نشان داده شد که معیار صواب و خطای اجتهادی در مقام اثبات، حجت اقوی از میان حجت­هایی است که طریق واقعی برای حکم الله واقعی ­اند.

شاید برای بسیاری از خوانندگان، مسئله­ ی دوم جذاب­تر بود؛ اما نتیجه‌ای که در مقاله به دست آمد، نتواند آنان را راضی نماید. به هر حال، برای حدّ پذیرفتنی بودن خطا معیاری مناسب یافت  نشد؛ و پیشنهاد شد روش‌هایی عملی طراحی برای جلوگیری از گسترش اختلافات نظری به حوزه‌ی اجتماع و سیاست طراحی شود و و نیز پیشنهاد شد ولایت فقیه محور اتحاد و انسجام عالمان شیعه قرار گیرد. به هر حال، روشن است که این پیشنهادها پاسخ­گوی مسئله ­ی تحقیق نیستند. تحقیقاتی که در پی این مقاله می‌توانند مسئله­ ی حدّ پذیرفتنی بودن خطای اجتهادی را پی گیرند، یکی از شقوق زیر را می‌توانند انتخاب کنند:

1) نشان دهند که این مسئله پاسخی ندارد و تنها باید به راهکارهای عملی برای جلوگیری از اختلاف پرداخت. حال این راهکار، می‌تواند همان راهکار پیشنهادی این مقاله باشد و محققان به تفصیل آن بکوشند؛ یا اینکه راهکارهای دقیق‌تر و عملی­تری بیابند. دقت شود که این مقاله ادعا نکرد که مسئله پاسخی ندارد؛ بلکه از یافتن پاسخ ناتوان بود.

2) پاسخی برای مسئله ارایه دهند. این پاسخ می‌تواند تبیین گفتمان فقه شیعی باشد. اما باید در تبیین این گفتمان، به عنوان مبنایی برای حدّ پذیرفتنی بودن خطا، افراط نشود. مثلاً راه برای نوآوری، حتی در حدّ ایجاد مکتب فقهی جدید، باز شود.

3) نشان دهند که صورت مسئله نادرست است و علت ناتوانی از پاسخ، نادرستی مسئله بوده است. در این صورت، باید برای طرح درست مسئله کوشید.

  • ابوالحسن حسنی

از دیدن نظرات شما خوشحال می‌شوم (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی